Ik heb mij weer verwonderd

De laatste tijd heb ik mij wederom verwonderd. Verwonderd omdat zoveel praktijken uit de complementaire zorg, zoals osteopaten en chiropractors, dicht moesten vanwege corona. Dit terwijl de fysiotherapeut wel gewoon door kon gaan met behandelen. Zij werden wel als essentieel beroep gezien. Waarom?

Natuurlijk zijn er veel redenen te bedenken. Maar naar mijn ziens is de basis van deze discussie nog steeds het gebrek aan voldoende bewijs. Bewijs van de effectiviteit van de behandelingen. Wat zou het besluit zijn geweest als de osteopaat ook in Nederland kon aantonen dat ze net zo effectief zijn bij de klachten aan het bewegingsapparaat als de fysiotherapeut? Dan mochten zij toch ook open blijven?

In verschillende landen om ons heen, zijn ze daar al een stap verder in. Daar wordt een behandeling vanuit de osteopathie zelfs gezien als een reguliere behandelmethode, in plaats van alternatieve geneeswijze.

Hetzelfde geldt voor de chiropractor. Inmiddels is dit al wereldwijd de derde grootste geneeswijze, naars de klassieke geneeskunde en de tandheelkunde. In Nederland wordt dit nog steeds als een ‘alternatief’ gezien.

Helaas geldt deze discussie voor veel van onze behandelvormen. Deze recente situatie laat zien dat het echt tijd wordt om dit beeld te veranderen en onze effectiviteit in Nederland aan te tonen. Zodat we kunnen laten zien dat ook wij kwalitatief effectieve zorg leveren en daarmee onderdeel behoren te zijn van de Nederlandse gezondheidszorg!

Gelukkig mogen we inmiddels weer open, gelukkig kunnen we onze cliënten weer helpen. Maar welke les trekken we uit de afgelopen lockdown? Voor mij is één ding zeker, wij gaan ons best doen om onze effectiviteit aan te tonen. Zodat ons beroep ook als essentieel wordt gezien!